Zdrada
Osoba, która dowiedziała się o zdradzie może sprawiać wrażenie osoby, która nie wie co się stało. Przeżywa pierwszą fazę SZOK-u dlatego czuje jakby wszystko zatrzymało się. Partner jest zdezorientowany i czuje, że utracił kontrolę nad własnym życiem – dotychczas przewidywalnym.
Jest to poziom stresu porównywany do utraty życia przez kogoś bliskiego w nagłych okolicznościach.
W drugim etapie występuje zaprzeczanie. Partner zdradzony nie dopuszcza do siebie, że coś takiego się stało. Twierdzi: „to niemożliwe żeby mi się to przytrafiło”, „to jakiś żart, pomyłka”, „trzeba to sprawdzić, powiedz, że to nieprawda”.
Kolejny etap to przeżywanie cierpienia. Dochodzi do głosu cały repertuar emocji: wściekłość, żal, złość, lęk ale także poczucie winy.
Żal może być efektem utraty relacji ale również wiąże się dla wielu osób z poczuciem upokorzenia. W zdradzie pojawia się myśl: „on/ona jest lepszy/a”, jest to uderzenie w męskość/kobiecość, w atrakcyjność seksualną. Zostaje mocno zachwiane jest poczucie własnej wartości.
Po zdradzie pojawia się także silny lęk o siebie, o swoją przyszłość oraz przyszłość dzieci. Padają pytania „co powiedzą znajomi” lub rodzina itp. Nie rzadko pojawia się też poczucie winy u osoby zdradzonej. Obwinia się, że do tego doprowadziła, zwłaszcza kiedy jest oskarżana przez sprawcę zdrady, który chce zminimalizować swoją odpowiedzialność.
Wiele zdradzonych partnerów doświadcza bezradności. Nie widzą co zrobić, jak się powinni zachować. Czy przebaczyć ale nie wiedzą jak. Pragną odejść ale nie mają gdzie. Doświadczają wewnętrznego konfliktu. Z jednej strony chcą przebaczyć ale z drugiej strony wcale nie mogą tego przeskoczyć, to ich przerasta.
Należy zwrócić uwagę, że niebezpieczne jest przebaczanie na siłę, które wynika z lęku przed samotnością, z braku poczucia własnej wartości. Niczemu nie sprzyja tłumienie emocji i udawanie, że sam czas leczy rany. Gdy emocje są zbyt intensywne to znaczy, że nie jest to czas na podejmowanie decyzji o pozostaniu, ani o odejściu. Na tym etapie rozmowy partnerów nie przynoszą ulgi – towarzyszą im epitety, wzajemne oskarżenia, chęć upokorzenia i poniżenia partnera, który zdradził. Zbyt szybka próba powrotu do związku może w tej fazie przynieść odwrotny skutek. Na tym etapie warto zwrócić się o pomoc do psychologa lub terapeuty rodzinnego.
Zdrada – etapy po zdradzie.
Podjęcie decyzji “co dalej” to kolejny etap. Jeżeli partnerzy zdecydują się być razem wcale nie muszą znać odpowiedzi na pytanie „jak to zrobić”. Raczej powinni sobie odpowiedzieć na pytanie „dlaczego chcą być razem”.
W fazie budowanie relacji partnerzy patrzą na zdradę jak na proces, który jest wieloaspektowy. Jest bardziej złożony niż by się to mogło wydawać. Zdrada rozpoczyna się długo długo wcześniej i wynika z bardzo wielu czynników należą do nich m.in.:
> brak otwartości i nieuporządkowane życie emocjonalne,
> brak bliskości,
> wzorce zachowania zaczerpnięte z rodziny pochodzenia ale także ze środowiska w którym się żyje,
> zaniedbania relacji małżeńskiej (na przykład poprzez brak rozmów),
> wcześniejszych doświadczeń seksualnych bez relacji bliskości,
> brak satysfakcji w życiu seksualnym ,
> poczucie osamotnienia,
> odreagowanie stresu wynikającego z porażek w życiu zawodowym, trudności finansowych, choroby.
Końcowa faza to akceptacja strat oraz przebaczenie. Nie oznacza to zapomnienia lecz uwolnienie się od negatywnych emocji, rozpaczy czy chęci odwetu. Przebaczenie również dotyczy wybaczenia sobie i uporządkowanie oczekiwań.
Ostateczną konsekwencją zdrady może być przemiana w kierunku pogłębienia relacji i zrozumienia potrzeb partnerów. Jest to możliwe mimo, że zajmuje to czasami wiele lat oraz wymaga głębokiej przemiany samego siebie. Należy pożegnać się z iluzją na temat związku i partnera na rzecz realnych oczekiwań i rzeczywistej postawy partnera w związku.
https://www.psycholog-mediator.pl/e-zdrada/
https://www.psycholog-mediator.pl/partner-zdradzony-cz-1/
https://twitter.com/PsychologLegnic
Learn More